Sinds dit jaar zijn gemeenten verantwoordelijk voor alle vormen van hulp en ondersteuning aan jeugd. Om deze (deels nieuwe) taken goed uit te kunnen voeren, werkt de gemeente veel samen: onder andere met het Centrum voor Jeugd en Gezin Epe en met Stichting Koppel.
Wat zijn steunouders?
‘Steunouders’ zijn vrijwilligers die ondersteuning bieden aan ouders en/of kinderen die een vraag hebben. Het uitgangspunt hierbij is zeker niet dat er een groot probleem is, maar meer dat er in een gezin (tijdelijk) iets niet als vanzelf gaat. Bijvoorbeeld vragen over de opvoeding die iemand op dat moment niet zelf of alleen op kan lossen. Of vragen of problemen in een gezin, omdat een ouder ziek is. Het project is dan ook vooral preventief bedoeld.
Via het CJG
Het Centrum voor Jeugd en Gezin (locaties in Epe en Vaassen) is dé plek waar iedereen terecht kan met kleine en grote vragen over opvoeden en opgroeien. Vragen worden dan ook veelal door het CJG gesignaleerd. Het project wordt uitgevoerd door Stichting Koppel, organisatie in Kinderopvang, Peuterspeelzaalwerk en Welzijnswerk. Koppel zal, afhankelijk van de hulpvraag en in nauw overleg met het CJG, een vrijwillige steunouder zoeken: iemand die kan meedenken over oplossingen, die als vraagbaak kan dienen of die een helpende hand kan bieden. Het liefst iemand in de buurt van het gezin met de hulpvraag. Door vrijwilligers erbij te betrekken, blijft de drempel laag. Zij zijn, soms in tegenstelling tot professionals, gelijkwaardig aan de mensen die hulp kunnen gebruiken. Eventuele scholing en begeleiding van steunouders is ook in het project betrokken.
Waar terecht?
Wie interesse heeft om steunouder te worden, kan dat aangeven bij Koppel. Steunouders kunnen ook gezocht worden in de eigen omgeving van mensen met een hulpvraag. Mensen die wellicht een beroep op een steunouder zouden willen doen, kunnen bij het CJG terecht.
Laagdrempelig, preventief en elkaar helpen
Wethouder Erik Visser vindt het een prachtig initiatief van Koppel en het CJG: “Dit project is een heel mooi voorbeeld: vrijwel alle aspecten over hoe we de (jeugd)zorg willen organiseren en vooral hoe we problemen willen voorkomen (preventie), zitten hierin. We willen graag stimuleren dat mensen elkaar helpen en een laagdrempelig, preventief aanbod creëren. Het liefst zoveel mogelijk in de eigen sociale omgeving, waarbij een gezin of jongere zelf weer verder kan. Op die manier kun je vaak voorkomen dat er later een beroep op zwaardere vormen van ondersteuning gedaan wordt. De samenwerking met het CJG is hierbij cruciaal, omdat dat de plek is waar alles rond opvoeden en opgroeien bij elkaar komt. Daar zit de expertise en moet men op de hoogte zijn van wat er speelt. Ik hoop dat dit project een succes wordt.”
