Er ging direct een seintje over de vondst naar de ambtelijk medewerkers cultuurhistorie. De regio-archeoloog Maarten Wispelweij was snel ter plekke en kon vaststellen dat het ging om een oude waterput van een woonhuis. De put was gemaakt van metselwerk met in het midden een stijgpijp voor een waterpomp. Uit kadastergegevens blijkt dat de bebouwing van ca. 1910 dateert.
De oude waterput is beschreven, gefotografeerd en gecatalogiseerd. De waterput blijft ondergronds zoals vaker bij archeologische vondsten wordt gedaan. En wellicht zal de waterput over tientallen jaren bij nieuwe opgravingen opnieuw verrassen.
