Het raster moet een structurele oplossing bieden tegen de overlast en onveilige situaties als gevolg van wilde zwijnen in de bebouwde omgeving van Epe. De gemeente start nu de procedure voor het aanvragen van de benodigde vergunningen. Daarna kan met de aanleg worden gestart.
Naast het beschermen van de veiligheid in de bebouwde kom, vindt de gemeente het belangrijk om het bosgebied toegankelijk te houden. Daarom hebben diverse betrokkenen, verenigingen en organisaties meegedacht over de ontsluitingsvoorzieningen. Inwoners en organisaties hebben door middel van inspraakreacties gereageerd. Er zijn daarom extra poorten toegevoegd en er wordt bij een aantal poorten rekening gehouden met de opstelplaatsen voor aangespannen paarden. Enkele grondeigenaren gaven geen toestemming voor een raster op hun grond. De ligging is daarom aangepast en het raster langer geworden.
Alle inspraakreacties en de reactie van het college daarop, zijn verwerkt in een inspraaknota. Het gaat om 285 reacties. Ruim 200 daarvan zijn eensluidend en gaan niet over het tracé maar stellen nut en noodzaak van het raster ter discussie. Maar de aanleg van het raster was geen onderdeel van de inspraak. Hiertoe was al eerder besloten. De totale kosten, inclusief de aanpassingen, bedragen ongeveer €300.000,- en blijven binnen het beschikbare budget. De provincie Gelderland neemt 60% van de kosten voor haar rekening.
Epe is een bijzonder gebied, waar veel wild voorkomt. Dat trekt veel toeristen, waar Epe net als de hele Veluwe blij mee is. Echter, wilde zwijnen trekken van tijd tot tijd ook de dorpskern in. Dat leidt niet alleen tot veel overlast, maar ook tot onveilige situaties. In overleg met de Provincie Gelderland is daarom vorig jaar besloten een raster aan te leggen. Het uitgangspunt van de gemeente was om het raster zoveel mogelijk over ‘eigen grond’ aan te leggen en bij voorkeur aan te sluiten op natuurlijke belemmeringen en bestaande rasters.
