In Nederland is een kind in principe (nog) geen partij in een procedure. De ouder(s) met gezag moet(en) hem of haar vertegenwoordigen.
Soms lopen de belangen van het kind en ouders niet gelijk. In dat geval kan de rechter ambtshalve of op verzoek van een of beide ouders een bijzonder curator benoemen. Een bijzonder curator is een advocaat die voor de belangen van het kind opkomt. Dat is overigens iets anders dan het kritiekloos verwoorden en verdedigen van alle wensen van het kind. Minderjarigen mogen zelf wel hun mening kenbaar maken. Als de rechter van mening is dat het kind de situatie goed kan beoordelen, dan kan de rechter tegemoet komen aan de wensen van het kind. De rechter kan dus afwijken van hetgeen de ouders hadden gevraagd.
