Algemeen

De eikenprocessierups is de larve van een nachtvlinder. De rups komt voor op eikenbomen. De rups is niet schadelijk voor de bomen, maar vormt wel een risico voor de gezondheid van mensen en (huis)dieren. De rupsen hebben vanaf half mei tot begin juli veel brandharen. Aanraking met deze brandharen kan voor irritaties aan huid, luchtwegen en ogen zorgen.

Eikenprocessierupsen zitten vooral in eikenbomen. Ze zijn grijsgrauw van kleur, hebben lichtgekleurde zijkanten en lange brandharen. Ze bewegen vaak in processie (in een kluitje op en naast elkaar) over de boom en vormen grijze nesten in de vorm van een bal.

Niet alle rupsen die op en rond eiken voorkomen zijn eikenprocessierupsen. De Vlinderstichting geeft aan dat er veel rupsen leven van de eik. Hoe je de verschillende rupsen kunt herkennen is te zien op de site van de Vlinderstichting.

De natuur is niet opgewassen tegen zoveel eikenprocessierupsen. Er zijn niet genoeg natuurlijke vijanden van de rups. In een natuurlijke omgeving die in balans is, heeft de eikenprocessierups minder kans. Er zijn verschillende natuurlijke vijanden. Bijvoorbeeld vogels, vleermuizen, insecten, spinnen, roofwantsen en sluipwespen eten de rups en de vlinder. Zij leven in een groene omgeving.

De brandharen van de rups kunnen bij aanraking je huid irriteren. De brandharen zijn zo klein dat je ze niet kunt zien. Bij contact met brandharen dringen ze gemakkelijk in de huid, ogen, oren of keel.

Op het moment dat de rupsen zich gaan verpoppen is vaak de ergste overlast voorbij. Dat is waarschijnlijk begin juli. De rupsen kruipen dan niet meer rond, en de nesten worden steviger. De brandharen waaien dan minder snel weg.