De gemeente Raalte heeft een rijk en gevarieerd verleden. Al vanaf de prehistorie hebben hier mensen gewoond en hun sporen achtergelaten. Een groot deel van dat verleden is opgeslagen in de bodem: het bodemarchief. Het bodemarchief is heel kwetsbaar. Wanneer de bodem eenmaal is aangetast (geroerd) dan is het daarin opgeslagen bodemarchief voorgoed verdwenen. Daarom is het belangrijk zorgvuldig om te gaan met de archeologische waarden die in de bodem aanwezig zijn.
Beschermen archeologisch erfgoed
De Wet archeologische monumentenzorg (opgenomen in de Monumentenwet 1988) van september 2007 bepaalt dat gemeenten zelf verantwoordelijk zijn voor het archeologisch bodemarchief. Zij zijn verplicht het archeologisch erfgoed via de bestemmingsplanprocedure te beschermen. De drie belangrijkste uitgangspunten hierbij zijn:
- Archeologische waarden blijven waar mogelijk in de bodem ('in situ') bewaard;
- Bij het maken van bouw- en sloopplannen wordt rekening gehouden met de mogelijke aanwezigheid van archeologische waarden;
- De verstoorder betaalt.
Onderzoek
Archeologisch onderzoek bestaat uit vier onderdelen:
- Bureauonderzoek
- Booronderzoek
- Proefsleuvenonderzoek
- Opgraving
De onderdelen 1 en 2 worden gecombineerd in een IVO (Inventariserend Veld Onderzoek). Op basis van de uitkomsten van dit onderzoek wordt bekeken of vervolgonderzoek in de vorm van proefsleuven nodig is (onderdeel 3). Als blijkt dat er daadwerkelijk een vindplaats aanwezig is en deze waardevol is, dan is dit het moment waarop wordt beslist of de vindplaats in situ wordt behouden (bijvoorbeeld door planaanpassing) of dat de vindplaats wordt opgegraven (behoud ex situ).