Het raadhuis is in oorsprong laat zestiende eeuws, in 1666 voorzien van een verdieping met toren, in de negentiende en twintigste eeuw diverse malen gewijzigd met behoud van de zeventiende eeuwse hoofdvorm. In 1857 zijn de muren vernieuwd en een aantal kozijnen toegevoegd. In 1922 is het geheel verbouwd in imitatie Hollandse Renaissancestijl: in alle gevels wer¬den de zesruits-schuiframen vervangen door kruiskozijnen en tegen de voorgevel (Z/O) werd een bordes met dubbele opgang geplaatst. In 1960 werd het interieur geheel veranderd en werd het gebouw aan de N/W- en N/O-zijde voorzien van een kleine uitbouw. Het voormalige raadhuis is gebouwd op L-vormige plattegrond en bestaat uit twee bouwlagen op gecementeerde plint, onder schilddaken gedekt met leien en aan de west- en zuidzijde voorzien van kleine dakkapellen. Op de snijding van de schilddaken een houten klokketoren, die bestaat uit een gesloten onderbouw afgedekt met een kroonlijst; daarboven een opengewerkt gedeelte met vier galmgaten, bekroond door een lantaarn met een windwijzer voor¬zien van een vergulde haan. Onder het dak bevindt zich een rondomlopende gootlijst voorzien van klossen. Alle gevels bevatten houten kruiskozijnen. In de Z/O-gevel bevindt zich de hoof¬dingang boven een bordes met dubbele opgang.
In 1960 is tegen de achterzijde (N/W) in de hoek tussen de twee bouwblokken een aanbouw geplaatst van één bouwlaag onder een schilddak gedekt met leien; en tegen de rechterzij gevel (N/0) een aanbouw onder plat dak (fietsenstalling met twee bergruimten). Het pand is van architectuurhistorisch belang vanwege de goed bewaard gebleven hoofdopzet en torendetaillering uit 1666. Het is van sociaalhistorische betekenis gezien het feit dat het pand ruim drie eeuwen lang als raadhuis heeft gefungeerd.
