Woonhuis, gelegen aan de zuidzijde van de Dorpsstraat, in oorsprong 17de-eeuws (volgens gegevens uit het Oud Rechterlijk Archief Nieuwe Niedorp, 1670); in 1863 voor een deel vernieuwd en in 1903 van onder meer een andere voorgevel voorzien. Het pand fungeerde vanaf het begin van de 18de eeuw tot ver in de 20ste eeuw als woonhuis met gorterij en winkel. Het huis is gebouwd op langgerekte, rechthoekige plattegrond, is voor een belangrijk deel opgetrokken uit paarsrode baksteen in kruisverband met zwart geverfde plint en bestaat uit een bouwlaag onder zadeldak met rode Hollandse pannen, met wolfseinde aan de voorzijde, bedekt met zwart geglazuurde Friese golfpannen, en nok loodrecht op de Dorpsstraat, in het midden doorbroken door een schoorsteen (ca. 1970 nog door twee schoorstenen).
De voorgevel (noord), met ingezwenkte verkorte lijstgevel, hoekpilasters en gecementeerde plint, bevat op de begane grond links van de deur één schuifraam en rechts twee. Deur- en vensteropeningen worden aan de bovenzijde met segmentbogen afgesloten, welke zijn voorzien van neggen en een gedecoreerde sluitsteen. Op de zolderverdieping bevinden zich eveneens twee schuiframen; deze worden bekroond door een strek met neggen en een gedecoreerde sluitsteen. De gevel wordt beëindigd door een geprofileerde kroonlijst. De rechter zijgevel (west) dateert uit 1863, is voorzien van een witte stuclaag met groeven, ter imitatie van zandsteenblokken, en een zwart geverfde plint en bevat vier schuiframen met strek. Direct onder de gootlijst bevinden zich zes, waarschijnlijk 17de-eeuwse muurankers. De linker zijgevel (oost) heeft van rechts naar links een schuifraam met strek, gevolgd door twee kleine vensters. Tegen de gootlijst bevinden zich verspreid over de gevel zeven muurankers. In het dakschild bevond zich oorspronkelijk aan de achterzijde een dakkapel met laaddeur; deze is eind jaren tachtig verwijderd. De achtergevel (zuid) is vernieuwd.
Het woonhuis is van architectuurhistorische betekenis:
- vanwege de ouderdom, als goed bewaard gebleven voorbeeld van een winkel/woonhuis in een wegdorp, waarvan de hoofdvorm, gekenmerkt door een langgerekte bouwmassa onder zadeldak met nok loodrecht op de weg, dateert uit de 17de eeuw;
- vanwege de gaafheid van materiaalgebruik en detaillering welke het pand in de 19de en in het begin van de 20ste eeuw verkregen heeft;
- omwille van de beeldbepalende situering, als onderdeel van een wegdorp met vaarsloot waarvan de structuur goed bewaard gebleven is.
Het pand heeft cultuurhistorische betekenis als element uit de geschiedenis van het wonen en werken in Noord-Holland, in het bijzonder in een plattelandsgemeente.
