Verleden

In de middeleeuwen vervulde Oerle – nu Veldhovens kleinste dorp – een centrumfunctie. Daar stond bijvoorbeeld de dingbank (rechtbank) voor de wijde omtrek. Tot begin 19e eeuw was het armoe troef in deze streek, die ook nog eeuwenlang geteisterd werd door oorlog en plundering. Pas rond 1850 keerde het tij. In de beginjaren van het industrietijdperk vestigden zich diverse weverijen, wasserijen en blekerijen, gevolgd door schoen- en sigarenfabrieken.

De eerst nog gestage ontwikkeling van Veldhoven krijgt na de oorlog een enorme impuls door de explosieve groei van bedrijvigheid in buurgemeente Eindhoven. Veldhoven vangt mede de behoefte aan woonruimte op en is enkele jaren de snelst groeiende gemeente van Nederland. In 1947 wordt de 10.000e inwoner begroet en al in 1966 de 25.000e. Achtereenvolgens verrijzen de wijken d’Ekker, Zonderwijk, ’t Look en Cobbeek.

In de jaren zeventig en tachtig bouwt Veldhoven voor zijn dan ruim 30.000 inwoners tellende bevolking een nieuw hoofdwinkelcentrum, centraal gelegen tussen de wijken en oude kernen. Na 1970 neemt de werkgelegenheid ook binnen de eigen gemeentegrenzen sterk toe en vanaf 1980 ontstaan nieuwe woonwijken ten noorden van de Heerbaan.
Met de komst rond 1985 van ASML en Simac stapt Veldhoven definitief in de wereld van de hightechindustrie.